Müsvedde

Günler hızlıca akıyor, bir zamanlar saatler geçmek bilmezken şimdi günler haftalar geçiyor, isyan ediyorum...
Yapılacak onca şey, iş, güç, yaşanacaklar.. Hepsi beni bekliyor, sanırım karmaşanın ne kadar sonuna gelinsede insan kendine bazen çeki düzen vermeli ancak mutluluk ve huzurun bu karmaşanın ardında saklandığını da düşünmemeli.. Koşarken bile mutlu olabilmeliyim.. Anlatabiliyormuyum ? Yaptıklarımı, yapabileceklerimi yapmış olmak için değil beni ben yapacağı için, istediğim için, bu benim diyebilmek için yapabilmek istiyorum.
Tabi ki konuşup rahatlayıp vicdanımı rahatlatıp, mutluluk ve huzur kırıntıları ile yetinmeyi düşünmüyorum. Yazmak bazen insanın kendisine söz vermesi anlamına da gelir "Hop ! Bak neler yazmışsın ama neler yapıyorsun ?" demenin en kolay ancak en ağır etkiye sahip olanıdır. Can sıkar.
Çok merak ediyorum bu yazımdan sonra neler yapıpta paylaşacağım ?